Las laurissilva czyli dlaczego Madera jest Maderą

Czy wiesz, dlaczego pierwsi odkrywcy w 1419 roku nazywali Maderę tak a nie inaczej?

Cóż, Madera po portugalsku znaczy drewno. Wyspę nazwano tak a nie inaczej, ponieważ była tak gęsto zalesiona, że przez kilka pierwszych dni bali się wejść na ląd. Patrzyli na bujne zielone głębiny lasu i wyobrażali sobie niebezpieczne stworzenia, które mogły się ukrywać za gęstymi drzewami. Istnieją nawet pisemne raporty, że ujrzeli wysokiego na dwa metry królika z długimi kłami, który skakał w cieniu drzew! Jest to niewątpliwie świadectwo tego, jaki wpływ na wyobraźnię może mić spędzenie miesiećy na morzu w połączeniu z rumem.

Obecnie las obejmuje tylko 20% wyspy, głównie na północnym wybrzeżu, ale nadal jest największym zachowanym obszarem Laurissilva na świecie. Laurissilva składa się z różnych gatunków drzew z rodziny liści laurowych. Laurissilva jest datowana na trzecioletni okres, więc gdzieś między 66 a 2,6 miliona lat temu! Kiedyś obejmował wielkie obszary południowej Europy i Morza Śródziemnego, ale po ostatniej epoce lodowcowej niewiele z niego zostało. Lód nie dotarł jednak na Wyspy Atlantyckie, które składają się z Wysp Makaronińskich: Azorów, Madery, Wysp Kanaryjskich i Wysp Zielonego Przylądka. Ten klejnot lasu przetrwał, a Madera jest miejscem, gdzie znajduje się największy obszar i największa różnorodność tego starożytnego lasu.

Madera nie byłaby rajem, gdyby nie laurissilva, zwłaszcza jeśli mamy wziąć pod uwagę pogodę, florę i faunę. Ten las jest odpowiedzialny za „uwięzienie” wody, która pojawia się na liściach. Woda ta jest następnie wchłaniana przez bogatą ziemię i dystrybuowana na całą wyspę do miejsca, w którym jest potrzebna dla rolnictwa przez słynne Lewady.

Uniwersytet Madery przeprowadził badanie na temat ukrytego deszczu, wz badania wynika że woda nagromadzona w ten sposób odpowiada około 10500 mm rocznie, czyli ponad sześć razy więcej niż co roczne opady deszczu na Maderze. To są ogromne ilości wody, którą daje nam las!

Istnieje ponad siedemdziesiąt gatunków endemicznych na Maderze, które występują w Laurissilva i prawie czterdzieści, które są endemiczne dla Wysp Makaronesian. Są to gatunki, które nie występują w żadnym innym miejscu na naszej planecie, zupełnie wyjątkowe.

Barbusano (Apollonias barbujana)

Ten delikatny olbrzym może mieć 25m wysokości (82 stóp), a jego nazwa rodzaju pochodzi od jednego z najbardziej złożonych greckich bogów: Apollo.

To piękne drzewo było powszechne na południowej części Madery, najstarsze i największe okazy zostały ścięte w celu budowy statków i sprzęu rolniczego np. części prasy do wina. Im jest starszy, tym twardsze drewno, co czyni go bardziej przydatnym do wykorzystania w procesie produkcji.

Występuje endemicznie na Azorach, Maderze i Wyspach Kanaryjskich i jest czasami określany jako Laur Kanaryjski. Jego słodkie zapachy są obecne od października do maja.

Laur (Laurus novocanariensis)

Wyobraź sobie, że mieszasz gulasz drewnianą łyżką wykonaną z drewna laurowego? O ile smaczniejsze byłoby to danie? Teraz wiesz, dlaczego naszea tradycyjna Espetada, te soczyste kawałki wołowiny, są grillowane na szpikulcu, który pochodzi z naszego lasu.

Laurus novocanariensis to naukowa nazwa tego wysokiego, ciemnego, drzewa, które może osiągnąć wysokość 20m. W języku portugalskim nazywane Loureiro, a drewno, które pochodzi z niego to Pau de Louro. Liście będące odpowiednikiem (odpowiednika zwykłego liścia laurowego) używne są w wielu naszych zupach i gulaszach.

Inną częścią drzewa, która jest używana przez człowieka to jagoda. Jest gotowana by wytłoczyć z niej olej. Potrzeba około 250 kg jagód do produkcji 10 litrów oleju (Azeite de Louro). Jest to cenny płyn. Trzeba uzyskać specjalne zezwolenie żeby móc zbierać jagody. Cena oleju to około 150 euro za litr, ale można go również dostać w kapsułkach w sklepach ze zdrową żywnością. Jednak, jest to dobra inwestycja, pomaga leczyć reumatyzm, blizny, problemy z wątrobą, krążenie, ból gardła, a nawet zgorzel i tężec.

To piękne drzewo jest jednym z najbardziej charakterystycznych dla naszego lasu.

Til / Cuchnący laur (Ocotea foetens)

Drzewo ma niefortunną nazwę, ale prawda jest taka, że olej wydobyty z tego drzewa jest naprawdę bardzo śmierdzący. Te kolosy mogą osiągnąć do 40 metrów w odpowiednich warunkach i są absolutnie piękne. Jest jedno miejsce którego nie można przeoczyć na wyspie, gdzie te drzewa zostały wyrzeźbione przez wiatr w niesamowite i magiczne kształty: Fanal.

Drewno starych drzew jest bardzo odporne (choć śmierdzące), więc było używane do produkcji narzędzi rolniczych, takich jak wiatraki, prasy do wina, koryta, a nawet krosna. Był również uważany za najlepsze paliwo do kociołków uzywanych do produkcji rumu i cukru. ugotowane liście uważane są za bardzo dobry balsam leczący wysypki na skórze.

Jagody (które wyglądają jak miniaturowe żołędzie) są jednym z ulubionych przysamków endemicznego gołębia maderyjskiego Columba trocaz, który jest doskonałym siewnikiem nasion w całym lesie.

Vinhático (Persea Indica)

To wspaniałe drzewo jest endemiczne dla Wysp Makaronezji i może dorastać do 20m wysokości. Jeśli przyjrzysz się uważnie, zobaczysz pewne podobieństwa z kuzynem Persea americana, tym, który daje te wspaniałe zielone owoce tak niezbędne do guacamole. Tak, chodzi o awokado. Jednak owoce Vinhático nie są tak imponujące i wyglądają bardziej jak oliwki.

Ma duże liście, które zaczynają swoje życie jako jasnozielone, a następnie gdy się zestarzeja ich kolor zmienia się na jasnoczerwony.

Drewno jest bardzo cenne i było używane przez wieki do produkcji solidnych i ozdobnych mebli, jest często określane jako Mahoń Madery. Do dziś można znaleźć wspaniałe skrzynie, szafki i stoły wykonane z tego drewna, których kolor waha się od jasnożółtego do różowo-brązowego. Ceny takich mebli osiągają bardzo wysokie ceny.